Een verrassende filosofisch-medische beschouwing.
De opvatting dat het leven niet eindigt met het afsterven van het lichaam, dateert wellicht reeds uit de prehistorie. Vermoedelijk is het vereren van overleden voorouders, waarbij men ervan uitging dat hun geest op een of andere wijze nog intact was, één van de oudste vormen van religie. Tot op heden gelooft wellicht een meerderheid van de wereldbevolking dat het leven niet ophoudt bij de dood. Maar wat zijn de empirische gegevens om deze opvatting te ondersteunen? En wat betekent dit precies, 'leven' na de dood? In deze lezingen worden de meest plausibele argumenten die het standpunt dat er leven na de dood is kritisch doorgelicht. Bijzondere aandacht gaat naar de argumenten uit de medische sfeer, zoals de anekdotes en wetenschappelijke beweringen over zogenaamde bijna-doodervaringen en uittredingen ('out of body experiences').
Programma: Om 13 uur ontvangst met broodjeslunch, 3 lezingen gevolgd door een borrel.
Lezingen:
Docent: Johan Braeckman (°Wetteren, 1965) studeerde Wijsbegeerte aan de Universiteit Gent. Hij promoveerde tot doctor in de wijsbegeerte aan de Universiteit Gent in 1997. Sinds 1998 is hij voltijds professor bij de vakgroep Wijsbegeerte en Moraalwetenschap van de Universiteit Gent.